Een interview doen met Mariah Carey is altijd een hele belevenis. Want? Nou, rond de diva loopt nog een heel gevolg, dus heb je het idee dat je in een groot circus terechtkomt. En dat gevolg bestaat niet alleen uit mensen die voor Mariah werken; de zangeres heeft ook héél fanatieke fans. Ook nu weer heeft de kleine kerngroep van Mariah-aanbidders al twee dagen voor het hotel in Huizen, waar ze maar een aantal uur is en niet eens een nacht blijft slapen, gebivakkeerd.
En hoewel Mariah vandaag drie uur later dan gepland arriveert in het sjieke hotel, zitten alle fans geduldig te wachten in de lobby. En gaan helemaal uit hun dak als de platenmaatschappij hen uitnodigt alvast de nieuwste cd Rainbow te komen beluisteren, samen met de (ook wachtende) schrijvende pers. Om half acht komt de ster dan eindelijk aan en geeft nog even snel een mini-persconferentie. Want als Mariah belooft dat ze komt werken, doet ze dat ook, maakt niet uit hoe laat. Sterker nog: ze slaat ervoor zelfs haar avondmaaltijd over en combineert de twee. Nog steeds even vrolijk, ondanks dat ze er al een hele dag werken op heeft zitten, ploft ze languit op de bank en is meteen omringd door zeven journalisten. “Sorry hoor, ik hoop dat jullie het niet erg vinden dat ik even iets eet. Maar anders val ik flauw tijdens het interview, want ik verga van de honger! Eh… mag ik misschien een glas wijn om dit mee weg te spoelen…?” klinkt het beleefd. En terwijl ze snel een broodje kaas naar binnen werkt, kan het interview eindelijk beginnen…
Goede vlucht gehad?
Ja, de vlucht was zelfs heel goed te doen. Elke vliegreis waarmee je veilig aankomt, is voor mij een goeie, haha! Maar we landden veel te laat, en toen kwamen we vast te zitten in de file. En ja, toen moest het hele schema door elkaar worden gegooid om alle interviews nog te kunnen doen…
Ben je bang om te vliegen?
Vroeger wel, toen vond ik het echt niet leuk. Maar nu is het vliegtuig een van de weinige plekken waar ik kan slapen zonder elke vit minuten wakker te worden. Ik slaap in auto's en vliegtuigen. En daarbuiten lukt het me nooit zo heel goed.
Waar je ook naartoe gaat, altijd heb je een heel team om je heen van managers, mensen van je platenmaatschappij… Heb je nooit de behoefte om je even terug te trekken en gewoon alleen te zijn? Als je je rot voelt of zo?
Als ik me rot voel, wil ik eigenlijk juist liever niet alleen zijn, maar bel ik liever iemand op om te praten. Of speel met m'n hond. Ik sta niet graag stil bij het negatieve. Soms schrijf ik een liedje, wat goede therapie is en zo raak ik het misschien kwijt. Meestal komen de liedjes die diep zin en zo direct uit m'n gedachten komen, het snelst.
Heb je nooit de behoefte om even niks te doen?
Nou, als ik echt helemaal niks doe, verveel ik me al snel te pletter. Maar ik zou wel graag meer tijd voor mezelf hebben, ja. En tijd om me voor te bereiden op de film en het volgende opnameproces.
En meer tijd voor een privéleven, misschien?
Wat ik ook doe, het is nooit prive. Ik kan twee jaar niks nieuws uitbrengen, maar dan zal iemand wel ergens een schandaaltje ontdekken en brengt me zo toch weer in het nieuws. Dus dan kan ik net zo goed iets nuttigs doen en wel een nieuwe plaat maken, haha!
In de clip voor “Heartbreaker” acteer je meer dan ooit…
Een heel klein komedierolletje, maar inderdaad. Ik speel mijn hele leven al rolletjes, omdat ik dat graag doe. En een heleboel mensen herkennen me niet eens als dat donkerharige meisje dat mij later weer in elkaar slaat op de wc; die denken dat het gewoon een actrice is. Dat vind ik te gek; want dat typetje spelen was echt een uitdaging.
Hoe heb je Jerry O'Connell in de clip gekregen?
Een vriendin van me bedacht dat hij leuk zou zijn, en ik kende hem nog van de film Jerry Maguire. We hebben hem gewoon opgebeld; hij was in Canada aan het filmen maar is een dag komen overvliegen. Het was leuk dat we nu eens niet een voorspelbaar fotomodel gebruikten maar een echte acteur, waarmee het voor mi ook makkelijker was om zijn tegenspeelster te zijn.
Je nieuwe album heet Rainbow. Wat kunnen we daarvan verwachten? Veel ballads?
Volgens mij is het een beetje fifty-fifty, ballads en meer hiphop-achtige dingen. Want ik mag dan zelf veel van hiphop houden en daar veel in samenwerken met anderen, ik heb een heleboel fans die me ook graag ballads horen zingen. Ik ben zelf immers ook opgegroeid met mensen als Barbra Streisand en Olivia Newton-John. Ik doe gewoon lekker allemaal verschillende dingen!
Maar het is allemaal R&B-achtig. Heb je er bewust voor gekozen R&B te maken, of ben je ooit in die hoek geduwd?
Nee, dat was altijd al m'n favoriete muziek. En mijn eerste album brak in de VS eerst door in de R&B-listen voordat ik ook als “pop” werd bestempeld. Mensen met wie ik werk hebben door de jaren heen wel gezegd dat ik me meer op de mainstream-pop moest begeven om een groter publiek te bereiken, maar ik maak wat ik mooi vind. En als in een bepaalde periode poppy dingen meer in zin, en het misschien commercieel slimmer zou zin om daarin mee te gaan? Dat kan me niet schelen! Ik maak geen muziek voor het geld.