De uitnodiging belooft een sexy en funky feestje in Café de Paris, hartje Londen. “De sfeer is die van bedden, knuffelhoeken, dansers, sexy meiden en mariniers,” zegt het kaartje waarop Mariah Carey met slaapkamerogen naar de buitenwereld blikt. Ze geeft vanavond een partijtje ter ere van haar nieuwe cd Butterfly (release 15 september), en heeft daarvoor uit heel Europa journalisten, platenhandelaren en medewerkers van haar platenlabel Sony uitgenodigd. Niet dat ze aandacht tekort komt hoor, want sinds ze gescheiden is van Sony's platenbaas Tommy Mottola, zijn alle ogen toch wel op de zangeres gericht.
Jarenlang moest ze uitleggen dat ze echt hield van de man die in leeftijd (47) haar vader kon zijn. Dat ze niet met hem getrouwd was vanwege zijn status of z'n dikke bankrekening. Toch ging het mis. Volgens de geruchten omdat Mariah zelf haar platenlabel Crave oprichtte. Om te kijken wat er zoal te koop was aan nieuw talent, en om contacten te leggen, stortte ze zich in het uitgaansleven van New York, lets waar Tommy flink van baalde. Ruzies volgden elkaar steeds sneller op. Zij wilde vrij zijn, hij (nogal bezitterig type) zag Mariah het liefst thuis. In juni van dit jaar werden de scheidingspapieren getekend. Speculaties over een eventueel vertrek van de megaster bij Sony, werden snel de kop ingedrukt. De grote Sonybazen in Japan, lieten niet toe dat vanwege een dergelijk “privé-akkefietje” hun gouden kippetje zou vertrekken. Tot nu toe verkocht ze wereldwijd toch zo'n 80 miljoen albums, en leverde alleen al haar vorige cd Daydream Sony minstens 250 miljoen dollar op. Wel ontsloeg Mariah haar manager Randy Hoffman (vriend van Tommy) en staat Jim Morey haar tegenwoordig bij. De videoclip van Mariahs nieuwe single “Honey” lijkt een parodie op haar eigen leven: Ontsnapt aan haar gevangenschap, ontpopt “Special Agent M.” zich tot en wilde James Bond-achtige meid die breedlachend, met wapperende haren op een jetski haar vrijheid tegemoet snelt. Dat maakt nieuwsgierig naar de echte Mariah, en alle genodigden in het sjieke Cafe de Paris staan opgewonden te wachten tot ze zal verschijnen. Misschien zingt ze wel een een paar songs, of vertelt ze iets over haar nieuwe plaat. Het is al best gezellig in Cafe de Paris. Bedden met zachte kussens, gedrappeerde gordijnen, donkere hoekjes, een dame die vlindertjes op armen en benen schildert, loslopende modellen (staat altijd goed op een belangrijk feestje) en dansende mariniers; de sfeer wordt lekker opgeklopt.
Eindelijk, daar komt La Carey op haar stilleto's aangeschuifeld op de ballustrade, die van tevoren in rap tempo werd leeggeveegd, zodat het publiek op grote afstand blijft. Zwart strak mini-jurkje. Heur haar getoupeerd tot een enorme bos, één gecultiveerd plukje over haar rechteroog, zodat ze het af en toe met een charmante beweging naar achter kan vegen. Om haar heen een kudde bodyguards en belangrijke platenbobo's die Mariah graag even persoonlijk willen feliciteren met haar cd. Even loopt ze nogal verveeld naar de rand van de ballustrade, kijkt neer op de zaal en wappert wat met haar hand bij wijze van zwaaien. Heel even maar, verder staat ze met haar rug naar de gasten toe en richt al haar aandacht op een tv-camera. En op de bandleden van Boyz II Men, die zijn overgevlogen om haar te feliciteren. The Brand New Heavies en Youssou N' Dour zin er ook. Wyclef en Pras van The Fugees gaan met Mariah op het felverlichte rode pluche bed liggen dat op de dansvloer klaarstaat. Er hangt een grote plastic vlinder boven. Ze kletsen en lachen. Het tafereeltje duurt een half uur, dan is ze verdwenen, en moten de journalisten voor meer Mariah wachten op het rondetafelgesprek van de volgende dag waar Back Up exclusief bij mag zijn.
Een strenge manager neemt plaats naast Mariah, zij is erbij om de “foute” vragen af te doen met een streng: “Geen commentaar.” Mariah zelf pakt onmiddellijk de micofoon met standaard en al van tafel pakt. “Ik moet hem dicht bij mijn mond houden, om mijn stem te sparen, ik ben zo moe. Het is nog geen twee weken geleden dat ik mijn album heb afgemaakt. Het was heel zwaar en ik moet nog een beetje bijkomen.” De eerste vraag komt van een Deen: “Mariah heb ji beste vienden”? Mariah: “Eh nee, niet echt, door dit werk wordt dat namelijk ontzettend moeilijk. Ik heb wel een paar mensen om me heen met wie ik iets closer ben. Ik ben bevriend met een Zweeds meisje.” Waarop een Zweedse vraagt: “Spreek je Zweeds dan?” Mariah: “Joa.” Een Duitse: “Je nieuwe album heet Butterfly, koos je die titel omdat je tegenwoordig als een fladderige vlinder door het leven gaat, na de scheiding?” De strenge mevrouw fronst haar wenkbrauwen. Mariah: “Nee hoor, het album heet naar een song op het album. Tijdens de opnamen daarvan was ik op de Bahama's, en ik kon zo naar het strand rennen. Dat gaf me een heel vrij gevoel. Ik heb veel gereisd bij het maken van dit album.” Een Engelse: “Zie je Tommy nog wel eens?” Mariah: “Jawel, we kunnen het nog goed met elkaar vinden, heb deze week nog met hem gedineerd, hij kan namelijk goed koken. We hebben allebei onze eigen stek gevonden, en zakelijk kunnen we nog steeds door één deur.” Back Up: “In je nieuwe videoclip zie je eruit als een Bondgirl, waarom?” Mariah: “Ik zat daar op die Bahama's op een jetski en bedacht dat dat er leuk uit zou zien in de video. Het was helemaal af met die sexy bikini. Voor de lol, niet om tegenwoordig als sekspoes door het leven te gaan hoor!” Een Ier: “Je wilt graag acteren, al interessante aanbiedingen gehad?” Mariah: “Jahaa, goeie en slechte en verder kan ik daar nog niets over zeggen. Als je maar niet denkt dat ik zonodig wil acteren omdat ik met zingen al alles heb bereikt. Ik wil een goeie actrice worden.” Last question roept de strenge mevrouw. Een Pool: “Wat zin je beste herinneringen uit je carrière?” Mariah: “Toen ik voor het eerst mijn song ‘Vision of Love’ uit de radio hoorde schallen.” De Pool: “En toen?” Mariah: “En vanaf toen werd het een gekkenhuis!”
